Η διαδικασία της τυφλής γευσιγνωσίας κρασιών
Ξεκινώντας μια τυφλή γευσιγνωσία το πρώτο πράγμα που κοιτάμε είναι η όψη του κρασιού και χαρακτηριστικά όπως το χρώμα, η διαύγεια και τα δάκρυα του κρασιού στο ποτήρι.
Συνεχίζουμε στη μύτη όπου προσπαθούμε να διακρίνουμε αρώματα και να ανακαλέσουμε μνήμες. Φρούτα, γη, μπαχαρικά, ξηροί καρποί, ξύλο, καραμέλα, ορυκτά είναι μερικές από τις μεγάλες κατηγορίες αρωμάτων που μπορεί να αναγνωρίσουμε σε ένα κρασί.
Τέλος, το στόμα μας δίνει τις απαραίτητες πληροφορίες των γεύσεων που μας αποκαλύπτουν την οξύτητα, τις τανίνες, τη γλυκύτητα και την πολυπλοκότητα ενός κρασιού. Απαραίτητη προϋπόθεση το κρασί να κάνει κύκλους σε ολόκληρη τη γλώσσα, για να ενεργοποιήσει όλους τους κάλυκες της.
Μετά από αυτή τη διαδικασία ένας εκπαιδευμένος ουρανίσκος είναι σε θέση να εντοπίσει τουλάχιστον την ποικιλία και ενδεχομένως την περιοχή, τη χώρα παραγωγής ή και περισσότερα στοιχεία του κρασιού.